„Opa, kannst du mi wat öwer Hormone vertellen?“
„Mach sien, äwer wurtau wist du dat denn weiten?“
„För de Schaul! Ick weit blot, dat Hormone Wirkstoffe sünd, de von de Drüsen produziert warden. Un denn kümmt dat in’n Körper tau Reaktschonen.“
„Nich blot in’n Körper, ok in’n Kopp, mien Jung!“
„Ja, äwer wi sallen dor Biespills för bringen.“
„Na denn: Kiek mol, as Oma un ick noch frisch verfriegt wieren, dor bün ick gierne eins von achtern an ehr ran gahn un heww…“
„Nee Opa, hür mi up mit Sex, dorvon weit ick all naug!“
„Ünnerbräk mi nich duernd! Wo wier ick stahn bläben? Ach ja, bie Oma. Ick güng also an ehr ran, nähm ehr sachten in de Arms un fraagte: Heww ick di hüt all seggt, wo leiw ick di heww, mien Diern? Denn dreihte sei sick üm, gäw mi ’n Kuss un säd: „Ja, äwer dat dörfst du mi ruhig noch mal seggen, mien Schatz!“
„Un dat keem allens von de Hormone?“
„Ja, mien Jung! Mit den’n Verstand hett de Leiw nömlich meist nix tau daun!“
„Äwer dat is doch schön, so as du dat grad vertellt hest!“
„Klor! Dat meist, wat schön is in’t Läben, hett mit de Hormone tau daun. Schad is blot, dat de mit de Tied knapp warden.“
„Un denn warden ok de Reaktschonen anners?“
„Jo! Wenn Oma hüt in de Koek steiht un ick ehr in’n Arm nähmen will, fraagt sei mi, ob ick Langwiel heww. Wenn ick denn ja segg, schickt sei mi, de Müllemmers rutbrinen;
Antwurt ick äwer mit nee, seggt sei: Denn lat mi in Rauh mien Arbeit maken!“
„Un künnst du ehr nich einfach Hormonpillen gäben?“
„Ne, Jung, dat will’n wi mal leiwer laten. Wer weit, wat in uns Öller dorbi rut kümmt. Un nu gah man tau dien grote Swester un verklor ehr, wat du grad liehrt hest.“
„Sara, weitst du, worüm ick di nich sech, dat ick di leiw heww?“
„Wiel dien Hormone noch nich so wiet sünd, nähm ick an.“
„Nee, wiel ick di denn in de Koek helpen mütt!“
Wolfgang Kniep
(Ut Maandenbladd Mai/Juni 2023
vun Klönsnack-Rostocker7 e.V.)