Noch is Ferientied un keeneen mücht nu an de School denken. Doch wie schnell is de schöne Tied vörbie un dat Lehrn het Kinner un Köster werrer.
Een groden Dag is dat, wenn de ABC-Schützen öhrn iersten Schooldag harn. Un davan hannelt de Geschicht:
Nu wär dat sowiet! Uns Willem musst nah’d School. All de völen Modders harn öhre Görn in de School bröcht. Blots uns Willem wär mudderseelnalleen koam’. Sien Modder har keen Tied. Se musst de Ställ’ bi öhr to Huus utmessen (ausmisten). Toierst seggt de Köster to de lütten Jungs un Deerns: „So, nu moakt man nich so völ Lärm hier! Söökt ju een Platz un sett ju in de Banken hinner de Discher.“
Dat duerte ook gar nich so lang, da har jedwereen sien Platz funn. Se lachten un höögten (freuten) sick, dat se all een fien’n Platz funn harn. Blots de kleene Willem mök den Köster Sorgen,
de stunn da ümmer noch wat rümmer un woll sick nich setten. De Schoolmeester nödigt em noch moal un seggt: „Na, mien Jung, segg mi man toierst, wie do heetst, un dann moakt dat, wie ick seggt häw un sett di doal.“ Man Willem deit dat nich un kiekt den Köster stief an. He schien to öwerlegg’n , un denn kümmt dat miteens een bäten tögerlich ut em rut: „Ick heet Willem. Man hensetten mücht ick mi nich ierst lang. Ick will mi hier nich länger upholl’n as nödig. Ick goah werrer to mien Modder torück un help de met Fork’ un Karr’ bi dat Utmessen.“
Räkenstunn: Een Dag später is Willem denn doch werrerkoam’ an de Hand van sien Modder. All in der ierste Woch woll de Köster de Kinner ut siene ierste Klass dat Räken biebreng’n. He keem ok an de Siet van Willem un seggt to em: „Du hest met dat tohooptelln Schwierigkeiten, wie räken moal tosoam’. Wenn ick di een Groschen gäw un denn noch een dato, wovöl hest do denn?“ „Dat“, seggt Willem, „dat deist do ja doch nich!“
Upschräwen van Heinz Müller – he wär lange Joahr Köster in Stüdenitz/Prignitz