„Onkel Ernst“ seggn de Kyritzer to ehrn berühmten plattdüütschen Dichter Ernst Stadtkus (1905-1987). Inne neie Heimatstuw in Kyritz is grad eene Utstellung öwer em to sehn. Dor sünd twee Gedichte to fin’n, wo he mit fienen Humor von’t Buhlen üm de Leewste vertellt.
De LiebesbreefMariechen!Man seggt in’t Dörp
daet Gustav Schult
Di ok as Husfru hewen wullt.
Ick mein – den nemm man lewers nich,
denn jeden Tag besüppt hei sich
un fängt denn Stänkereien an.
Mariechen, daet is doch keen Mann!
Mariechen, Du, daet segg ick Di,
den loat man lopen un nemm mie.
Ick – bin all Woch bloß eens besoapen.
Un wenn ick dun bin – goah ick schloapen.
Da wärst mie daet schon awgewöhn.
Mariechen – Du – wär daet nich schön,
wenn ick Di küss un Du mie küsst?
Mariechen, wenn ick man bloß wüsst,
ow Du mie ok so bannig geern
as ick Di hew, mien leewe Deern.
Am besten is – so denk ick mie –
ick koam hüt Nacht moal rüm bie Di.
Ick mein, man mütt sien leewe Deern
doch ok bie Nacht moal kennen lehrn.Bit dahen bliew mit Kuss un Gruß
ick treu un broav
Dien Jochen KlußAn nächsten Sünnobend köön ji läsen, wie de
Geschicht wierer geiht.