Minsch, wenn ick di raden kann,
wend’ di nich dat Grüweln an!
Dat oll Grüweln is nix wiert,
dordörch ward’t ierst recht verkihrt,
lewer denk mit lachen Mien:
Dat künn noch väl narrscher sien!
Minsch, wenn ick di raden kann,
wend’ di nich dat Grüweln an!
Geiht’t ok noch so kunterbunt,-
läwst jo noch un büst gesund,
smecken deiht noch Koem un Bier,
sleihst di dörch – wat wist du mihr!
Minsch, wenn ick di raden kann,
wend’ di nich dat Grüweln an!
Hest du noch´n Knust in’t Schapp,
geiht di dat noch lang’ nich knapp,
putz em weg – un lach dorbi,
fäuhlst di gliek von Sorgen fri!
Minsch, wenn ick di raden kann,
wend’ di nich dat Grüweln an!
Tüg’ di lewer ’n Buddel Wien,
gornich good naug kann se sien,
drink se ut – un drink noch ein,
di ward anners – sast blot seihn!
Rudolf Tarnow